Μπορεί να μην έχουμε το ίδιο χρώμα, την ίδια γλώσσα, την ίδια θρησκεία. Όμως, όλα τα παιδιά έχουν τις ίδιες ανάγκες, τα ίδια όνειρα για το παρόν και το μέλλον. Σε όλα τα παιδιά που χάθηκαν τόσο άδικα, στη φρίκη του πολέμου, πνιγμένα στο Αιγαίο, στα διάφορα κολαστήρια, όπως η Μόρια, δεν άξιζε τίποτα λιγότερο από μία ζεστή αγκαλιά, ένα χαμόγελο, ένα παιχνίδι, λίγη χαρά. Τα 4.800 ανήλικα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα, σημαδεμένα από τις βόμβες, την καταστροφή, τον ξεριζωμό από τις πατρίδες τους, τον χαμό δικών τους ανθρώπων, δεν είχαν όνειρο να γίνουν πρόσφυγες. ...