Νοέμβρης 1973 - Νοέμβρης 2021:Το Πολυτεχνείο ζει! | Έξω οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ - Από γενιά χωρίς δικαιώματα να γίνουμε η γενιά της πάλης για την ανατροπή

Ο φετινός εορτασμός της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και η πορεία προς την Αμερικανική Πρεσβεία αποκτούν ακόμα μεγαλύτερη σημασία, εξαιτίας των νέων δεσμεύσεων που ανέλαβε η κυβέρνηση, με τις -μόνο κατ’ όνομα- “αμυντικές”, στην πραγματικότητα άκρως επιθετικές Συμφωνίες με ΗΠΑ και Γαλλία. Η επέκταση της βάσης της Σούδας, η εγκατάσταση νέων αμερικανοΝΑΤΟϊκών βάσεων, η μετατροπή της Αλεξανδρούπολης σε σημείο αναφοράς για τις επιχειρήσεις και ασκήσεις του αμερικανικού στρατού, οι υπέρογκοι εξοπλισμοί για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ, συνιστούν αναβάθμιση της συμμετοχής της χώρας μας στα πολεμοκάπηλα σχέδια των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ στην ευρύτερη περιοχή. Ουσιαστικά, με τη στήριξη των προηγούμενων κυβερνήσεων και όλων των κομμάτων του συστήματος, μετατρέπουν τη χώρα σε θύτη άλλων λαών, εγκυμονώντας νέες επεμβάσεις, νέες αλλαγές συνόρων, νέα κύματα προσφύγων.

Όπως τότε, έτσι και σήμερα, το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ και η ΕΕ είναι παράγοντες αμφισβήτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας και εμπλοκής του λαού σε επικίνδυνες περιπέτειες. Δεν “προστατεύουν” τους λαούς, τους δολοφονούν!

Κράτησέ το:

Η ιστορική πείρα της περιόδου της δικτατορίας 1967-1974 μάς διδάσκει ότι καμία ιμπεριαλιστική συμμαχία δεν μπορεί να προστατέψει τις ζωές μας!

• Προστάτεψαν το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ και η τότε ΕΟΚ (σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση) τον ελληνικό λαό, το 1967, όταν επιβλήθηκε η Χούντα; Ίσα-ίσα έβαλαν τη σφραγίδα τους στην επιβολή της!
• Προστάτεψαν οι δήθεν “σύμμαχοι” την Κύπρο, όταν η Τουρκία εισέβαλε και κατέλαβε το 37% των εδαφών της; Ίσα-ίσα, το έγκλημα αυτό σε βάρος του κυπριακού λαού πραγματοποιήθηκε με τις ευλογίες του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ.
• Προστατεύουν σήμερα οι ΝΑΤΟ-ΗΠΑ-ΕΕ τον ελληνικό λαό; Ίσα-ίσα, “ταΐζουν” την τουρκική προκλητικότητα, δεν αναγνωρίζουν σύνορα στο Αιγαίο.

Τον Νοέμβρη του 1973 ο λαός βγήκε στο προσκήνιο και σήκωσε το αγωνιστικό του ανάστημα ενάντια στη Χούντα των συνταγματαρχών, στα εγχώρια και ξένα στηρίγματά της, το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ.

Είμαστε περήφανοι, γιατί το ΚΚΕ και η ΚΝΕ σήκωσαν ψηλά τη σημαία της σύγκρουσης με τη στρατιωτική δικτατορία. Το ΚΚΕ στάθηκε αντάξιο της αγωνιστικής “κληρονομιάς” και ιστορίας του. Ανασυγκρότησε τις παράνομες Οργανώσεις του, το 1968 ίδρυσε την ΚΝΕ, έδωσε πνοή και κουράγιο στον λαό και την πάλη του. Η αλύγιστη στάση των κομμουνιστών και άλλων αγωνιστών στις εξορίες και τις φυλακές ήταν οι πρώτες σπίθες του αγώνα. Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ μπήκαν μπροστά στην οργάνωση των φοιτητών, των μαθητών, των νέων εργαζομένων. Η δράση τους έδωσε ανατρεπτικό περιεχόμενο στους αγώνες, έπαιξε καταλυτικό και αναντικατάστατο ρόλο στην ανάπτυξη της αντιδικτατορικής πάλης και στην κορύφωσή της, το 1973, με τις καταλήψεις στη Νομική τον Φλεβάρη και στο Πολυτεχνείο τον Νοέμβρη.

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου, η καταστολή της με δεκάδες νεκρούς ήταν η αρχή του τέλους της Χούντας. Κάτω από το βάρος της λαϊκής πάλης και μετά το έγκλημα της Κύπρου, το 1974, η Χούντα κατέρρευσε.

Κράτησέ το:

Η Χούντα, η στρατιωτική δικτατορία που επιβλήθηκε στις 21 Απριλίου 1967, ήταν ένα άθλιο και διεφθαρμένο καθεστώς. Προετοιμάστηκε με ένταση του αντικομμουνισμού, γεγονός που αποδεικνύει ότι πάντα ο αντικομμουνισμός είναι προπομπός αρνητικών εξελίξεων σε βάρος του λαού. Με τη Χούντα, η εξουσία δεν άλλαξε χέρια. Άλλαξε μορφή υπηρετώντας τα ίδια συμφέροντα, των καπιταλιστών και των διεθνών τους συμμάχων, του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ. Η Χούντα από τη μία διεύρυνε τα προνόμια και τη στήριξη στα κέρδη των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των τραπεζιτών και από την άλλη χαντάκωσε το λαϊκό εισόδημα, έβαλε τους λαϊκούς αγώνες στον “γύψο”. Βασάνιζε, δολοφονούσε, φυλάκιζε, έστελνε εξορία τους κομμουνιστές και άλλους αγωνιστές.

Κανένας εφησυχασμός απέναντι στους σύγχρονους υμνητές της Χούντας, όσους χύνουν το δηλητήριο του ρατσισμού και του φασισμού. Ο φασισμός δεν πεθαίνει μόνος, αν ο ίδιος ο λαός δεν τον τσακίσει με την πάλη του, αν δε στερέψει η πηγή που τον γεννά!

Αποδείχτηκε ότι η εναλλαγή της στρατιωτικής δικτατορίας και της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας στον καπιταλισμό δεν αλλάζει τον χαρακτήρα αυτού του άδικου συστήματος, την εκμετάλλευση των πολλών για τα κέρδη των λίγων! Η δικτατορία του κεφαλαίου, όποια μορφή κι αν παίρνει, δε διστάζει μπροστά σε κανένα έγκλημα ενάντια στον λαό. 

Σε συνθήκες αστικής δημοκρατίας, σήμερα, συνθλίβονται τα δικαιώματά μας σε υγεία, μόρφωση και δουλειά, βιώνουμε την ένταση της καταστολής, την ποινικοποίηση των αγώνων, την προσπάθεια παρεμπόδισης των διαδηλώσεων και απεργιών μέσα από νομοθετικά τερατουργήματα, το απάνθρωπο κυνήγι μεταναστών και προσφύγων, την κλιμάκωση του αντικομμουνισμού με την ανιστόρητη «θεωρία των δυο άκρων», την εξίσωση δηλαδή της αγωνιστικής δράσης με το μαχαίρι των ναζί, που λιπαίνει ξανά το έδαφος για την ανάπτυξη του φασισμού.

Με όπλο την πείρα των αγώνων του χτες, προετοιμάζουμε τις νέες νικηφόρες αναμετρήσεις με τη δικτατορία του κεφαλαίου!

Οι πετυχημένοι αγώνες στην “Cosco” και την “e-food”, οι κινητοποιήσεις μαθητών και εκπαιδευτικών ενάντια στις συγχωνεύσεις και την αξιολόγηση, που εντείνει τους ταξικούς φραγμούς, οι αγώνες των πληγέντων από τις πυρκαγιές, τις πλημμύρες και τους σεισμούς, οι μαζικές συσκέψεις και αγωνιστικές πρωτοβουλίες συνδικάτων και φοιτητικών συλλόγων, η μαζική απάντηση στην επανεμφάνιση των φασιστών εγκληματιών στη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα και αλλού είναι ορισμένα μόνο από τα παραδείγματα που αναδεικνύουν διεργασίες λαϊκής κινητοποίησης και αλληλεγγύης, που δείχνουν ότι μπορεί να φουντώσει το κύμα της διεκδίκησης των σύγχρονων αναγκών!

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ μπορούν να εγγυηθούν ότι η οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης θα έχει συνέχεια, διάρκεια και νικηφόρα προοπτική. Κανένας αντίπαλος δεν είναι ανίκητος! Και τότε κάποιοι έλεγαν «η Χούντα είναι πανίσχυρη», η ιστορία όμως τους διέψευσε. Ο λαός, με τους αγώνες και τις θυσίες του, απέδειξε ότι η δύναμη είναι στην οργάνωση, στη συμπόρευση των νέων με το εργατικό κίνημα. Αυτά τρόμαξαν τη Χούντα. Αυτά τρομάζουν πάντα τις αντιλαϊκές κυβερνήσεις, όσους θέλουν τη νέα γενιά “θεατή” των εξελίξεων και όχι “πρωταγωνιστή” στην πάλη για τη ζωή που έχει ανάγκη. Αυτός είναι ο δρόμος και σήμερα. Να δυναμώσουμε παντού την οργάνωση, τη συλλογική διεκδίκηση, την αλληλεγγύη, τις μάχες μαθητών, φοιτητών, εργαζομένων ενάντια στον κοινό αντίπαλο: τη δικτατορία του κεφαλαίου. Δεν χωράει άλλη αναμονή! Από γενιά χωρίς δικαιώματα να γίνουμε η γενιά της πάλης για την ανατροπή!