Το Κεντρικό Συμβούλιο της ΚΝΕ εκφράζει τη βαθύτατη θλίψη του για τον θάνατο του σπουδαίου Έλληνα συνθέτη, Θάνου Μικρούτσικου.
Το έργο του θα διεγείρει πάντα την καρδιά και το μυαλό όλων των μελών και φίλων της ΚΝΕ, των νέων που, «ό,τι και να λένε τ’ άστρα, αυτοί τη γλώσσα τους, τους βγάζουν». Θα μας εμψυχώνει και θα μας εμπνέει πάντα να «χορεύουμε πάνω στο φτερό του καρχαρία», για να αλλάξουμε αυτόν τον κόσμο.
Ο Θάνος Μικρούτσικος συνέβαλε σημαντικά στη διεύρυνση της πολιτιστικής φυσιογνωμίας της ΚΝΕ, αφήνοντας ανεξίτηλη τη σφραγίδα του στον μεγάλο πολιτικό – πολιτιστικό θεσμό, το “Φεστιβάλ ΚΝΕ – Οδηγητή”, τον οποίο στήριζε αποφασιστικά.
Από το 1977, που πρώτη φορά συμμετείχε στο Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή, ως μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής του, μέχρι τις πρόσφατες συγκλονιστικές συμμετοχές του στο Φεστιβάλ, που όλοι περιμέναμε με μεγάλη προσμονή, κάθε του συναυλία αποτελούσε πραγματικά μια ζωντανή κατάθεση ψυχής, ενίσχυε το κύρος και την απήχηση του Φεστιβάλ. Μας χάρισε μοναδικές στιγμές με τα “δικά του” και “δικά μας” πολιτικά τραγούδια, με επαναστατικά τραγούδια όλου του κόσμου, που όσοι τις έζησαν, δε θα τις ξεχάσουν ποτέ.
Ως ανήσυχο πνεύμα που ήταν, φρόντιζε πάντα να μας τροφοδοτεί με τις πολύτιμες - πρωτοποριακές του ιδέες, ώστε το Φεστιβάλ να εμπλουτίζεται διαρκώς, να ανανεώνει μορφές και τρόπους επικοινωνίας, να εντάσσει πρωτότυπους τρόπους ανάδειξης του καλλιτεχνικού έργου, ώστε, παρά την ιστορία του, να διατηρεί πάντα την καλλιτεχνική του φρεσκάδα. Άκουγε πάντα τη γνώμη μας και κάθε φορά παρουσίαζε με μεγάλη χαρά κάτι διαφορετικό και ξεχωριστό.
Μέσα από τις μελοποιήσεις των πιο σπουδαίων ποιητών, που μας χάρισε, ανάμεσά τους των Μπ. Μπρεχτ, Βλ. Μαγιακόφσκι, Γ. Ρίτσου κ.ά., πολλές γενιές μελών και φιλών της ΚΝΕ ήρθαμε σε επαφή και γνωρίσαμε τους πιο πρωτοπόρους και επαναστατικούς στίχους. Πήραμε δύναμη και κουράγιο στους αγώνες που δίνουμε στη δουλειά, τις σπουδές, το σχολείο. Τα τραγούδια του μάς συντροφεύουν στις συγκεντρώσεις, στις πορείες, στα Φεστιβάλ, στις διαδηλώσεις. Συνέβαλαν και συμβάλλουν σε μια μαχητική στάση ζωής και διαπαιδαγωγούν γενιές και γενιές, που τα γνώρισαν, τα γνωρίζουν, τα τραγουδούν, μεγάλωσαν και μεγαλώνουν μαζί τους.
Με μεγάλη αγάπη και συγκίνηση θα θυμόμαστε πάντα τα λόγια του, που μας παρότρυνε να συνεχίσουμε την προσπάθεια για την τέχνη που «έχουν ανάγκη οι καιροί μας». Υποσχόμαστε ότι θα το κάνουμε με όπλο τις μουσικές και το έργο που μας αφήνει παρακαταθήκη. Η γενιά μας, που σ’ εμάς έβλεπε την κοινωνία που κι αυτός ονειρευόταν, θα «ξελασπώσει το μέλλον». Γιατί ξέρουμε, όπως κι εκείνος, ότι το «μέλλον δεν θα 'ρθει από μονάχο του, αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς»! Και «αν και η ανηφόρα είναι μεγάλη», όπως μας έλεγε, «…μόνο μέσα από τέτοια ανηφόρα θα μπορέσουμε να βρούμε το ξέφωτο»!